Wat een avond!

In een gevulde Sint-Odulphuskerk Borgloon werden de nieuwe Christina-KLUIS en het Christina-PAD gelanceerd voor het grote publiek.  

Onder de aanwezigen ook afvaardigingen vanuit de verschillende trajectplaatsen van de Via Christina Mirabilis: naast Sint-Truiden en Borgloon ook Zepperen, Wellen en Brustem. De Sint-Genoveva-geloofsgemeenschap van Zepperen stuurde ons een prachtig verslag dat de sfeer en de inhoud van die ‘wonderbaarlijke’ avond weergeeft. Dankjewel!

Een Haspengouws pelgrimspad met kunstkluis.

Lang naar uit gekeken: de lancering van de Via Christina Mirabilis, zeg maar de Haspengouwse ‘camino’. Op de langste dag nog wel. Carpoolen leek de Zepperse afvaardiging aangewezen door het buienweer en de nauwe Loonse binnenstad. Onze sympathie voor uitvinder Rob Vandueren, die aangenaam en gedreven als een missionaris overal ging spreken over zijn project, is immers groot. Eerst konden de sponsors en ‘officiëlen’ even apart in de abdijwaardige kapittelgang en de museale sacristie mekaar begroeten, met het schrijn van de heilige Odilia centraal.

Theaterperformance van Alice D’hondt

Theaterperformance

De roze laarsjes, de koppige hoofdkap, de kinderlijke Christina-vereringkast… en vooral de vleugeldans van de lenige performer Alice D’hondt haalden de bezoekers uit hun kerkcomfort. Het leven van Christina is nu eenmaal aangrijpend raadselachtig-hevig en de kunstenares bewoog op treffende muzikale ondersteuning. De film van haar zwerven door Haspengouwse weiden, boomgaarden en kerkjes was het venster naar buiten. Tussen haakjes: de gerenoveerde Sint-Odulphuskerk met perfect herstelde 1900-polychromie en de opvallende gouden Halo die alle ruimten zwevend aaneen ringt is op zich een bezoek waard. De denktank OKSO staat duidelijk borg voor cultuur en religie in hartje Loon.

van links naar rechts: Ann Knaepen, Frank Snijders, Maud Seuntjens, Griet Teck en Rob Vandueren.

Panelgesprek

Knappe presentatie en voordracht door Ann Knaepen van Sint-Truiden, die even naar haar gekende pa verwees toen het over het verzamelen van duivenveren ging. Zij ontlokte Griet Teck en Maud Seuntjens, de twee auteurs van het kluiskunstwerk, B&B-uitbater Frank Snijders van Metsterenmolen en uiteraard bezieler Rob indringende en soms emotionele getuigenissen. Psychisch lijden en opveren is in het Christina-verhaal, toen en nu, sterk aanwezig. Daarover was het panel op het kerkpodium het eens.

Kunstenaars Griet Teck en Maud Seuntjens bij de installatie in de Kluis.

Kluis

Het was beleefd dringen om af te dalen naar de sobere kluis onder het gebouw, voorbij ‘wachter’ en mede-organisator Guy Plevoets. Deze herschapen Jutta-stek kan bezocht worden. Ruwe schors in confrontatie met uitwaaierende duivenpluimen als kruin is het allernieuwste kunstwerk. De zachte muziek kon ik niet horen, de leeftijd nietwaar. Plechtig slotmomentje was de overhandiging van de pelgrimsstempel aan vertegenwoordigers van de lokale etappehaltes op de Via, zijnde Brustem, Wellen en Zepperen. Daar zal telkens een tafeltje met gastenboek, promotiemateriaal en stempel geplaatst staan. Terechte bloemen voor de projectleider Martine. Rond hapjes en drankjes in de stoelenvrije zijbeuk ontmoette de westelijke kant van Zuid-Luimburg elkaar. De eerste dag van het triduüm Christinapad verliep in stijl.

Pelgrimsgids

Nog dit: voorlopig is het pad van honderd kilometer in vijf etappes niet fysiek bewegwijzerd en moet je de app Wikiloc installeren op je smartphone. De gids met routefolder is ook onmisbaar! Dus het vraagt wel enige voorbereiding. Alles begint met een idee en de uitwerking draagt potentieel in zich. De combinatie cultuur- en natuurtoerisme met religieuze bezinning en beleving is een troef.

Vorige
Vorige

Pelgrimeren en de Via Christina Mirabilis

Volgende
Volgende

Christina in poëzie en zang